σιγγουλάριος

και σιγγλάριος και σινγουλάρις και σινγουλάριος και σινγλάρις, ὁ, ΜΑ

1. κυβερνητικός διαγγελέας

2. στον πληθ. oἱ σιγγουλάριοι

(επί ρωμαϊκής αυτοκρατορίας) α) επίλεκτο σώμα ιππέων στο οποίο στρατολογούσαν βαρβάρους

β) σώμα επίλεκτων ιππέων που στέλνονταν στις διάφορες επαρχίες για ανάγκες τού δημοσίου

μσν.

φρ. «ίππεὺς σινγλάρις» — μονήρης ιππέας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. singularius «ξεχωριστός, επίλεκτος»].